ನನ್ನ ಬರವಣಿಗೆ, ಮಗು ಮೀಸೆ ಮತ್ತು ಜಂಬ!

ಮೊನ್ನೆ ಅಮ್ಮನ ಸೆರಗಿನಡಿಯಲ್ಲಿ
ಮೊಲೆ ಹಾಲು ಕಸಿದು ಕುಡಿವಾಗ
ಕಣ್ಣು ಮಿಟುಕಿಸುತಿತ್ತು ಚಂದದಲಿ!

ಒಂದೆರಡು ದಿನ ಮೊಣಕಾಲೂರಿ
ನೆಲಕೆ ಮುತ್ತಿಕ್ಕಿ ಮಣ್ಣು ನೆಕ್ಕುವಾಗ
ನಾಲಗೆಗೊಂದಿಷ್ಟು ರುಚಿ ಒಗರು!

ಅಲ್ಲಲ್ಲಿ ತೆವಳು ಹೊಟ್ಟೆಯುಜ್ಜಿ ಅಳು
ಗೋಡೆಗಾನಿಸಿ ಕೈ, ಕಾಲೆತ್ತಿ ಹೆಜ್ಜೆ
ಬಾಗಿಲ ಬೆಳಕಿನಲಿ ತುಟಿಯಂಚ ನಗು!

ಚೆಂಡು ಕಂಡಿದೆ ಅಂಗಳದಲಿ ಆಟ
ಪರಚು ಗಾಯಕೆ ಅಮ್ಮನ ಚಾಟಿ
ಹಾಸಿಗೆಯಲಿ ಉಚ್ಚೆಯಿಲ್ಲದೇ ಈಗ
ಮಗುವಲ್ಲ, ತುಟಿ ಮೇಲ್ಗಡೆ ಮೀಸೆ!

ಗಡ್ದ ಬಲಿತಿದೆ, ಪುಟಿಯುತ್ತಿದೆ ಮನ
ಹೆಜ್ಜೆಹೆಜ್ಜೆಗೂ ಧೂಳು, ಸೂರ್ಯ ಮಂಕು!
ನೆನಪಿಲ್ಲವೀಗ ಅಮ್ಮನ ದುಂಡು ಮೊಲೆ!

ಹಾಲು ಎಳೆದ ಹಲ್ಲು-ಬಾಯಿ ವಾಸನೆ
ಕಿಸಿಯುತ್ತಿದೆ ಮೂಗುಮುರಿದು ಮಗು
ಮೀಸೆ ಬೆಳೆಸಿ ಗಡ್ದ ಬಲಿತು ಹಣ್ಣಾಗಿ!

ಚಿಗುರು, ಹಣ್ಣು ಮತ್ತು ನೆಮ್ಮದಿ!

ಕೊರಗಿಸಬೇಡ ಓ ಬದುಕೆ ಹೀಗೆ
ಕೆರೆದಡದ ಬುಡಕೆ ಒಂಟಿ ಗಿಡದಂತೆ
ಬರಿಯ ಚಳಿಯನಿತ್ತು ಬೇರಿಗೆ
ಒಣಗಿಸಬೇಡ ನನ್ನೆಲೆಗಳ ಹಸಿರ!

ಆ ಭಾನಿಗೂ ಹೇಳು ನಗಲು
ಅವ ಬೀರುವ ಬಿರು ಬಿಸಿಲಿಗೆ
ಕೆರೆಯ ಕೆಸರ ಕದಡಿಯಾದರೂ
ಕೊಸರುತ್ತೇನೆ ಕಿರು ಚಿಗುರಲಿ!

ಓಲೆಗಳ ಬರೆದು ಕಳುಹಿಸು
ತೇಲುವ ಗಾಳಿಯಲಿ ಜೋಡಿ
ಹಕ್ಕಿಗಳ ಕಲರವಕ್ಕಾದರೂ
ರೆಂಬೆಗಳು ಓಲಾಡಲಿ ಮೈದೂಗಿ!

ಆ ದುಂಬಿಗಳಿಗೂ ಹೇಳು ನನ್ನೆದೆಯ
ಹೂವಿನಲಿ ಪರಾಗ ಬಿತ್ತಿ ಕಾಯಿ
ಕಣ್ಣು ತೆರೆದು ಹಣ್ಣು ಬಣ್ಣದಲಿ
ಬಸಿರಾಗಿ ಯಾರದೋ ಬಾಯಿಯಲಿ
ನೀರೂರಿದಾಗ ನಾನು ಎಲೆಯುದುರಿಸಿ
ನೆಮ್ಮದಿಯಲಿ ನೆಲಕ್ಕೊರಗಬೇಕು!
==========
ಚಿತ್ರಕೃಪೆ: ಮೆಟ್-ಮ್ಯೂಸಿಯಮ್.ಆರ್ಗ್